Η γεννήτρια ατμού είναι ένας λέβητας ατμού χωρίς επιθεώρηση με όγκο νερού μικρότερο από 30 λίτρα. Επομένως, οι απαιτήσεις ποιότητας νερού της γεννήτριας ατμού θα πρέπει να εφαρμόζονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις ποιότητας νερού του λέβητα ατμού. Όποιος έχει έρθει σε επαφή με λέβητα γνωρίζει ότι το νερό του λέβητα διαφέρει από το συνηθισμένο νερό και πρέπει να υποβληθεί σε ειδική επεξεργασία αποσκλήρυνσης. Το μη αποσκλήρυνση του νερού είναι επιρρεπές στην παραγωγή αλάτων και τα άλατα θα προκαλέσουν πολλές βλάβες στον λέβητα. Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας τις επιπτώσεις των αλάτων στον ατμό. Ποιοι είναι οι κύριοι κίνδυνοι των γεννητριών;
1. Είναι εύκολο να προκληθεί παραμόρφωση μετάλλου και ζημιά από κάψιμο.
Αφού η ατμογεννήτρια κλιμακωθεί, είναι απαραίτητο να διατηρηθεί μια συγκεκριμένη πίεση λειτουργίας και όγκος εξάτμισης. Ο μόνος τρόπος είναι να αυξηθεί η θερμοκρασία της φλόγας. Ωστόσο, όσο πιο παχιά είναι η κλίμακα, τόσο χαμηλότερη είναι η θερμική αγωγιμότητα, τόσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία της φλόγας και το μέταλλο θα στροβιλιστεί λόγω υπερθέρμανσης. Η παραμόρφωση μπορεί εύκολα να προκαλέσει καύση μετάλλου.
2. Σπατάλη καυσίμου αερίου
Μετά την απολέπιση της γεννήτριας ατμού, η θερμική αγωγιμότητα θα μειωθεί και θα αφαιρεθεί πολλή θερμότητα από τα καυσαέρια, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία των καυσαερίων να είναι πολύ υψηλή και η θερμική ισχύς της γεννήτριας ατμού να μειώνεται. Για να διασφαλιστεί η πίεση και η εξάτμιση της γεννήτριας ατμού, πρέπει να προστεθεί περισσότερο καύσιμο, με αποτέλεσμα να σπαταλάται καύσιμο. Περίπου 1 mm απολέπισης θα σπαταλήσει 10% περισσότερο καύσιμο.
3. Μειώστε τη διάρκεια ζωής
Μετά την απολέπιση της γεννήτριας ατμού, η απολέπιση περιέχει ιόντα αλογόνου, τα οποία διαβρώνουν τον σίδηρο σε υψηλές θερμοκρασίες, καθιστώντας το εσωτερικό τοίχωμα του μετάλλου εύθραυστο και συνεχίζουν να αναπτύσσονται βαθιά μέσα στο μεταλλικό τοίχωμα, προκαλώντας διάβρωση του μετάλλου και μειώνοντας τη διάρκεια ζωής της συσκευής.
4. Αύξηση του λειτουργικού κόστους
Αφού απολεπιστεί η γεννήτρια ατμού, πρέπει να καθαριστεί με χημικά όπως οξύ και αλκάλια. Όσο πιο παχύ είναι το άλας, τόσο περισσότερες χημικές ουσίες καταναλώνονται και τόσο περισσότερα χρήματα επενδύονται. Είτε πρόκειται για χημική αφαλάτωση είτε για αγορά υλικών για επισκευή, δαπανώνται πολλοί ανθρώπινοι, υλικοί και οικονομικοί πόροι.
Υπάρχουν δύο μέθοδοι επεξεργασίας με απολέπιση:
1. Χημική αφαλάτωση.Προσθέστε χημικά καθαριστικά για να διασκορπίσετε και να αποβάλετε την επιπλέουσα σκουριά, τα άλατα και το λάδι στον εξοπλισμό, αποκαθιστώντας μια καθαρή μεταλλική επιφάνεια. Κατά την χημική αφαλάτωση, πρέπει επίσης να δώσετε προσοχή στην τιμή pH του καθαριστικού. Δεν πρέπει να είναι πολύ υψηλή ή πολύ χαμηλή, διαφορετικά τα άλατα ενδέχεται να μην καθαριστούν σωστά ή να υποστεί ζημιά το εσωτερικό τοίχωμα της γεννήτριας ατμού.
2. Εγκαταστήστε ένα αποσκληρυντή νερού.Όταν η σκληρότητα του νερού της γεννήτριας ατμού είναι υψηλή, συνιστάται η χρήση ενός επεξεργαστή μαλακού νερού, ο οποίος μπορεί να φιλτράρει αποτελεσματικά τα ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου στο νερό, να ενεργοποιήσει την ποιότητα του νερού και να αποτρέψει τον σχηματισμό αλάτων αργότερα.
Συνοπτικά, συνοψίζονται οι βλάβες που προκαλούνται από τα άλατα στις ατμογεννήτριες και οι μέθοδοι επεξεργασίας τους. Τα άλατα αποτελούν την «πηγή εκατοντάδων κινδύνων» για τις ατμογεννήτριες. Επομένως, κατά τη χρήση του εξοπλισμού, τα λύματα πρέπει να απορρίπτονται υπό πίεση και εγκαίρως, ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία αλάτων και να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι. Αυτό θα βοηθήσει επίσης στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην παράταση της διάρκειας ζωής της ατμογεννήτριας.
Ώρα δημοσίευσης: 29 Φεβρουαρίου 2024
