Balio kalorifiko handiaren arabera, bero-galera metodoan galtzen diren elementuak hauek dira:
1. Ke lehorraren bero-galera.
2. Erregaian hidrogenotik hezetasuna eratzeagatik bero-galera.
3. Erregaiaren hezetasunaren ondoriozko bero-galera.
4. Airean dagoen hezetasunaren ondorioz bero-galera.
5. Kearen errekuntza-gasen bero-galera sentikorra.
6. Errekuntza osatugabearen bero-galera.
7. Gainjartzea eta eroapen bidezko bero-galera.
8. Hodietako bero-galera.
Balio kalorifiko altuenaren eta balio kalorifiko baxuenaren arteko aldea ur-lurrunaren lurruntze-bero latentea (deshidratazioak eta hidrogenoaren errekuntzak sortutakoa) askatzen den ala ez araberakoa da. Hau da, bero handiko izarretan oinarritutako lurrun-sorgailuen eraginkortasun termikoa zertxobait txikiagoa da. Oro har, balio kalorifiko baxuko erregaiak hautatzen direla xedatzen da, gas-errekuntzako ur-lurruna ez baita kondentsatzen eta ez baitu lurruntze-bero latenterik askatzen benetako funtzionamenduan zehar. Hala ere, ihes-galera kalkulatzerakoan, gas-errekuntzako ur-lurrunak ez du barne hartzen bere lurruntze-bero latentea.