Lurrun bidezko esterilizazio prozesuak hainbat urrats ditu.
1. Lurrun-esterilizatzailea atea duen ontzi itxi bat da, eta atea ireki behar da materialak kargatzeko. Lurrun-esterilizatzailearen ateak elementuen eta ingurumenaren kutsadura edo bigarren mailako kutsadura saihestu behar du gela garbietan edo arrisku biologikoak dauden egoeretan.
2 Aurreberotzeak esan nahi du lurrun-esterilizatzailearen esterilizazio-ganbera lurrun-xafla batez inguratzen dela. Lurrun-esterilizatzailea martxan jartzen denean, xafla lurrunez betetzen da, eta honek esterilizazio-ganbera berotzen du eta lurruna gordetzen du. Horrek lurrun-esterilizatzaileak beharrezko tenperatura eta presioa lortzeko behar duen denbora murrizten laguntzen du, batez ere esterilizatzailea berrerabili behar bada edo likidoa esterilizatu behar bada.
3. Esterilizatzailearen ihes- eta purga-zikloaren prozesua kontuan hartu beharreko gauza garrantzitsua da lurruna erabiltzean esterilizaziorako, sistematik airea kanporatzeko. Airea badago, erresistentzia termikoa sortuko da, eta horrek eragina izango du edukiaren lurrunaren esterilizazio normalari. Esterilizatzaile batzuek nahita atxikitzen dute airearen zati bat tenperatura jaisteko, eta kasu horretan esterilizazio-zikloak denbora gehiago beharko du. EN285 araudiaren arabera, airea detektatzeko proba erabil daiteke airea behar bezala ezabatu den egiaztatzeko.
Bi modu daude airea kentzeko:
Beheranzko (grabitatearen) deskargatzeko metodoa – Lurruna airea baino arinagoa denez, lurruna esterilizatzailearen goialdetik injektatzen bada, airea esterilizazio ganberaren behealdean pilatuko da eta handik deskargatu ahal izango da.
Hutsean behartutako ihes-metodoak huts-ponpa bat erabiltzen du esterilizazio-ganberako airea kentzeko lurruna injektatu aurretik. Prozesu hau hainbat aldiz errepika daiteke ahalik eta aire gehien kentzeko.
Karga material porotsuetan ontziratuta badago edo ekipamenduaren egiturak airea pilatzeko aukera ematen badu (adibidez, barne-barrunbe estuak dituzten ekipamenduak, hala nola lastotxoak, mahukak, etab.), oso garrantzitsua da esterilizazio-ganbera hustutzea eta ateratako airea kontuz maneiatu behar da, hiltzeko substantzia arriskutsuak izan baititzake.
Purgatzeko gasa iragazi edo behar bezala berotu behar da atmosferara isuri aurretik. Tratatu gabeko airearen isuriak ospitaleetako gaixotasun infekzioso nosokomialen (ospitale-ingurune batean gertatzen diren gaixotasun infekziosoak) tasen igoerarekin lotuta daude.
4. Lurrun-injekzioak esan nahi du lurruna esterilizatzailean beharrezko presiopean injektatu ondoren, esterilizazio-ganbera osoak eta kargak denbora-tarte bat behar dutela esterilizazio-tenperaturara iristeko. Denbora-tarte horri "oreka-denbora" deritzo.
Esterilizazio-tenperaturara iritsi ondoren, esterilizazio-ganbera osoa esterilizazio-tenperatura-eremu baten barruan mantentzen da denbora-tarte batez, eta horri euste-denbora deritzo. Esterilizazio-tenperatura desberdinek gutxieneko euste-denbora desberdinak dituzte.
5. Lurrunaren hoztea eta ezabatzea honako hau da: denbora igaro ondoren, lurruna kondentsatu eta esterilizazio-ganberatik tranpa baten bidez ateratzen da. Ur esterila esterilizazio-ganberara ihinztatu daiteke, edo aire konprimitua erabil daiteke hoztea bizkortzeko. Baliteke karga giro-tenperaturara hoztea beharrezkoa izatea.
6. Lehortzea esterilizazio-ganbera hutsean jartzea da, kargaren gainazalean geratzen den ura lurruntzeko. Bestela, hozte-haizagailuak edo aire konprimitua erabil daitezke karga lehortzeko.
Argitaratze data: 2024ko martxoaren 25a
