با توجه به ارزش حرارتی بالا، موارد اتلاف در روش اتلاف حرارت عبارتند از:
۱. اتلاف حرارت دود خشک.
۲. اتلاف گرما به دلیل تشکیل رطوبت از هیدروژن موجود در سوخت.
۳. اتلاف گرما به دلیل رطوبت موجود در سوخت.
۴. اتلاف گرما به دلیل رطوبت موجود در هوا.
۵. اتلاف حرارت محسوس گاز دودکش.
۶. اتلاف حرارت ناشی از احتراق ناقص.
۷. تلفات گرمای رسانشی و برهم نهی.
۸. اتلاف حرارت خط لوله.
تفاوت بین ارزش حرارتی بالا و ارزش حرارتی پایین به این بستگی دارد که آیا گرمای نهان تبخیر بخار آب (که توسط دهیدراتاسیون و احتراق هیدروژن تشکیل میشود) آزاد میشود یا خیر. یعنی، راندمان حرارتی مولدهای بخار مبتنی بر ستارههای با حرارت بالا تا حدودی کمتر است. به طور کلی تصریح شده است که سوختهایی با ارزش حرارتی پایین انتخاب میشوند، زیرا بخار آب موجود در گاز دودکش متراکم نمیشود و گرمای نهان تبخیر را در طول عملیات واقعی آزاد نمیکند. با این حال، هنگام محاسبه تلفات اگزوز، بخار آب موجود در گاز دودکش شامل گرمای نهان تبخیر آن نمیشود.