۱. ظرفیت تبخیر و توان حرارتی مولد بخار: ظرفیت مولد بخار عموماً با ظرفیت تبخیر نامی بیان میشود. تبخیر نامی به تبخیر اصلی (خروجی بخار در واحد زمان) اشاره دارد که باید با سوزاندن سوخت طراحی و تضمین راندمان طراحی تحت پارامترهای فنی نامی (فشار، دما) محقق شود، که باید خروجی نامی یا تبخیر مشخص شده باشد. این مولد همچنین میتواند برای تولید توان حرارتی همراه با یک مجموعه ژنراتور توربین بخار استفاده شود.
از منظر تبدیل انرژی، بار حرارتی مولد بخار، منبع حرارتی نامی، یعنی توان حرارتی نامی را اتخاذ میکند. به منظور مقایسه یا جمعآوری تبخیر پارامترهای مختلف بخار و آب، میتوان تبخیر واقعی بخار را تبدیل کرد. این به ظرفیت تبخیر بخار اشاره دارد و آبگرمکن از توان حرارتی نامی برای نشان دادن ظرفیت مولد بخار استفاده میکند.
۲. پارامترهای فنی بخار یا آب گرم: پارامترهای بخار تولید شده توسط مولد بخار به فشار نامی (فشار گیج) و دمای بخار در خروجی مولد بخار اشاره دارد. برای مولدهای بخاری که بخار اشباع تولید میکنند، بخار معمولاً علامتگذاری میشود؛ برای مولدهای بخاری که بخار فوق گرم یا آب گرم تولید میکنند، فشار و دمای بخار یا آب گرم باید علامتگذاری شود و دمای داده شده به دمای آب تغذیه ورودی به مبدل حرارتی اشاره دارد. مبدل حرارتی، در صورت عدم وجود مبدل حرارتی، دمای درام آب تغذیه ورودی به مولد بخار است.
۳. نرخ تبخیر سطح گرمایش و نرخ گرمایش سطح گرمایش: نسبت سطح گرمایش مولد بخار به مساحت سطح فلزی درام یا سطح گرمایش در تماس با گاز دودکش و نرخ تبخیر سطح گرمایش مولد بخار اشاره دارد. مولد بخار به مقدار بخار تولید شده در هر متر مربع از سطح گرمایش در ساعت اشاره دارد.
با توجه به درجه حرارتهای مختلف گاز دودکش روی هر سطح گرمایش، سرعت تبخیر روی سطح گرمایش نیز متفاوت است. برای مقایسه، سرعت تبخیر سطح گرمایش را میتوان با مقدار استاندارد بخار تشکیل شده در هر متر مربع از سطح گرمایش در ساعت نشان داد.