4,5 kW Elektryczny Generator Pary do Laboratorium

2. Odzyskiwanie poprzez ciśnienie zwrotne
Według tej metody kondensat odzyskuje się wykorzystując ciśnienie pary w pułapce.
Przewód kondensatu jest podniesiony ponad poziom zbiornika zasilającego kocioł. Ciśnienie pary w syfonie musi zatem być w stanie pokonać ciśnienie statyczne i opór tarcia przewodu kondensatu oraz wszelkie ciśnienie wsteczne ze zbiornika zasilającego kocioł. Podczas zimnego rozruchu, gdy ilość skroplonej wody jest najwyższa, a ciśnienie pary jest niskie, skroplonej wody nie można odzyskać, co spowoduje opóźnienie rozruchu i możliwość wystąpienia uderzenia wodnego.
Gdy sprzęt parowy jest systemem z zaworem regulacji temperatury, zmiana ciśnienia pary zależy od zmiany temperatury pary. Podobnie, ciśnienie pary nie jest w stanie usunąć kondensatu z przestrzeni parowej i zawrócić go do głównego przewodu kondensatu, spowoduje to gromadzenie się wody w przestrzeni parowej, nierównowagę temperatur, naprężenie cieplne i możliwe uderzenie wodne i uszkodzenia, wydajność procesu i jakość spadną.
3. Za pomocą pompy odzysku kondensatu
Odzysk kondensatu można osiągnąć poprzez symulację grawitacji. Kondensat spływa grawitacyjnie do zbiornika kondensatu atmosferycznego. Tam pompa odzyskująca odprowadza kondensat do kotłowni.
Wybór pompy jest ważny. Pompy odśrodkowe nie nadają się do tego zastosowania, ponieważ woda jest pompowana przez obrót wirnika pompy. Obrót zmniejsza ciśnienie skroplonej wody, a ciśnienie osiąga minimum, gdy sterownik pracuje na biegu jałowym. W przypadku temperatury skroplonej wody przy ciśnieniu atmosferycznym 100 ℃ spadek ciśnienia spowoduje, że część skroplonej wody nie będzie w stanie ciekłym (im niższe ciśnienie, tym niższa temperatura nasycenia), nadmiar energii ponownie odparuje część skroplonej wody w parę. Gdy ciśnienie wzrasta, pęcherzyki pękają, a ciekła skroplona woda uderza z dużą prędkością, co jest kawitacją; spowoduje to uszkodzenie łożyska łopatki; spalenie silnika pompy. Aby zapobiec temu zjawisku, można to osiągnąć poprzez zwiększenie wysokości podnoszenia pompy lub obniżenie temperatury skroplonej wody.
Normalne jest zwiększenie ciśnienia pompy odśrodkowej poprzez podniesienie zbiornika kondensatu o kilka metrów ponad pompę, aby osiągnąć wysokość większą niż 3 metry, tak aby odpływ kondensatu z urządzenia przetwarzającego dotarł do zbiornika kondensatu poprzez podniesienie rury za pułapką, aby osiągnąć wysokość ponad skrzynką zbiorczą. Tworzy to przeciwciśnienie w pułapce, co utrudnia usuwanie kondensatu z przestrzeni parowej.
Temperaturę kondensatu można obniżyć, stosując duży, nieizolowany zbiornik kondensatu. Czas potrzebny wodzie w zbiorniku na podniesienie się z niskiego poziomu do wysokiego poziomu wystarcza, aby obniżyć temperaturę kondensatu do 80°C lub niższej. Podczas tego procesu traci się 30% kondensatu gorącej gwiazdy. Na każdą tonę kondensatu odzyskanego w ten sposób marnuje się 8300 OKJ energii lub 203 litry oleju opałowego.