Kotły płomieniówkowe mają prostą konstrukcję, dużą objętość wody i pary, dobrą adaptację do zmian obciążenia, niższe wymagania dotyczące jakości wody niż kotły wodnorurowe i są najczęściej stosowane w procesach produkcyjnych małych przedsiębiorstw i ogrzewaniu domowym. Powierzchnia grzewcza kotła wodnorurowego jest wygodnie ułożona i ma dobrą wydajność wymiany ciepła. Jest on konstrukcyjnie stosowany w warunkach dużej wydajności i wysokich parametrów oraz ma wysokie wymagania dotyczące jakości wody i poziomu działania.
Zalety i wady obu typów kotłów są następujące:
Kocioł płomieniówkowy – zalety:
1. Konstrukcja jest prosta, koszty budowy są niskie, a obsługa łatwa.
2. Mało awarii, łatwa konserwacja i niskie koszty utrzymania.
3. Duża pojemność magazynowania wody i pary, większa elastyczność przy zmianie obciążenia.
Kotły płomieniówkowe – wady
1. Sprawność cieplna nie jest tak wysoka jak w przypadku kotła wodnorurowego, przeciętnie wynosi zaledwie 70%-75%, a najwyższa do 80%.
2. W zbiorniku gromadzi się duża ilość wody, a w przypadku pęknięcia szkody będą duże.
Kocioł wodnorurowy – zalety:
1. Składa się z części o małej średnicy, które można rozmontować i zmontować w celu łatwego transportu. Struktura jest odpowiednia do wysokiego ciśnienia i dużej pojemności.
2. Sprzęt paliwowy można swobodnie wybierać, komorę spalania można dowolnie projektować, a spalanie jest stosunkowo kompletne. 3. Powierzchnia wymiany ciepła jest duża, sprawność cieplna jest dobra, a koszty paliwa można obniżyć.
4. Jeśli chodzi o powierzchnię grzewczą, w piecu nie ma dużo wody, a para powstaje szybko, a w razie katastrofy stopień uszkodzeń jest niewielki.
5. Podgrzewaną częścią jest rura wodna, a rozszerzalna część jest podtrzymywana przez rurę wodną, więc naprężenie cieplne w korpusie pieca jest niewielkie.
Kocioł wodnorurowy – wady:
1. Konstrukcja jest skomplikowana, koszt produkcji jest znacznie wyższy niż w przypadku typu rurowego, a czyszczenie jest kłopotliwe.
2. Skutki działania kamienia są znaczne, a wymagania dotyczące jakości wody są surowe.
3. Ze względu na małą pojemność bębnów parowych i wodnych do magazynowania wody, łatwo jest spowodować zjawisko współpęcznienia pary wodnej i wody, czego skutkiem jest para o dużej wilgotności.
4. Rura wodna przez długi czas ma kontakt z gazami spalinowymi o wysokiej temperaturze, przez co łatwo ulec uszkodzeniu.
5. Pojemność zbiornika pary jest niewielka, więc ciśnienie ulega dużym zmianom.