Pierwszym jest podawanie wody, czyli wprowadzanie wody do kotła. Zazwyczaj jest on wyposażony w specjalną pompę, aby uczynić proces przekierowania wody wygodniejszym i szybszym. Kiedy woda jest wprowadzana do kotła, ponieważ pochłania ciepło uwalniane przez spalanie paliwa, pojawia się para o określonym ciśnieniu, temperaturze i czystości. Zazwyczaj dodawanie wody do kotła musi przejść przez trzy etapy ogrzewania, a mianowicie: woda doprowadzana jest podgrzewana, aby stała się wodą nasyconą; woda nasycona jest podgrzewana i odparowywana, aby stała się parą nasyconą; link.
Mówiąc ogólnie, woda w kotle bębnowym musi zostać najpierw podgrzana w ekonomizerze do określonej temperatury, a następnie przesłana do bębna w celu zmieszania z wodą kotłową, a następnie wprowadzona do obiegu cyrkulacyjnego przez rurę opadową i podgrzewana w rurze wznośnej. Mieszanina pary i wody powstaje, gdy osiągnie temperaturę nasycenia, a jej część odparowuje; następnie, w zależności od różnicy gęstości między medium w rurze wznośnej i rurze opadowej lub pompie o wymuszonym obiegu, mieszanina pary i wody unosi się do bębna.
Bęben to cylindryczny zbiornik ciśnieniowy, który odbiera wodę z palnika węglowego, dostarcza wodę do pętli cyrkulacyjnej i dostarcza nasyconą parę do przegrzewacza, więc jest również łącznikiem między trzema procesami ogrzewania wody, parowania i przegrzewania. Po oddzieleniu mieszanki pary i wody w bębnie, woda wchodzi do pętli cyrkulacyjnej przez rurę opadową, podczas gdy nasycona para wchodzi do układu przegrzewania i jest podgrzewana do pary o pewnym stopniu przegrzania.