Każdy produkt będzie miał pewne parametry. Główne wskaźniki parametrów kotłów parowych obejmują głównie wydajność produkcji pary, ciśnienie pary, temperaturę pary, temperaturę zasilania i odprowadzania wody itp. Główne wskaźniki parametrów różnych modeli i typów kotłów parowych również będą różne. Następnie Nobeth pomaga wszystkim zrozumieć podstawowe parametry kotłów parowych.
Zdolność parowania:Ilość pary wytwarzanej przez kocioł w ciągu godziny nazywa się wydajnością parowania t/h i oznacza się ją symbolem D. Istnieją trzy rodzaje wydajności parowania kotła: znamionowa wydajność parowania, maksymalna wydajność parowania i ekonomiczna wydajność parowania.
Znamionowa wydajność parowania:Wartość podana na tabliczce znamionowej kotła wskazuje wydajność parowania wytworzoną w ciągu godziny przez kocioł, wykorzystujący oryginalnie zaprojektowany rodzaj paliwa i pracując nieprzerwanie przez długi czas przy oryginalnie zaprojektowanym ciśnieniu roboczym i temperaturze.
Maksymalna wydajność parowania:Wskazuje maksymalną ilość pary wytwarzanej przez kocioł na godzinę podczas rzeczywistej pracy. W tym czasie wydajność kotła zostanie zmniejszona, dlatego należy unikać długotrwałej pracy przy maksymalnej wydajności parowania.
Ekonomiczna zdolność parowania:Gdy kocioł pracuje w trybie ciągłym, wydajność parowania, gdy sprawność osiąga najwyższy poziom, nazywana jest ekonomiczną wydajnością parowania, która wynosi zazwyczaj około 80% maksymalnej wydajności parowania. Ciśnienie: Jednostką ciśnienia w Międzynarodowym Układzie Jednostek jest niuton na metr kwadratowy (N/cmi'), reprezentowany przez symbol pa, który nazywany jest „paskalami” lub w skrócie „Pa”.
Definicja:Ciśnienie wytwarzane jest przez siłę 1N równomiernie rozłożoną na powierzchni 1cm2.
1 niuton odpowiada ciężarowi 0,102 kg i 0,204 funta, a 1 kg odpowiada 9,8 niutona.
Jednostką ciśnienia powszechnie stosowaną w kotłach jest megapaskal (Mpa), co oznacza milion paskali, 1Mpa=1000kpa=1000000pa
W inżynierii ciśnienie atmosferyczne projektu jest często podawane w przybliżeniu jako 0,098Mpa;
Jedno standardowe ciśnienie atmosferyczne jest w przybliżeniu zapisywane jako 0,1Mpa
Ciśnienie bezwzględne i ciśnienie manometryczne:Średnie ciśnienie wyższe od ciśnienia atmosferycznego nazywane jest ciśnieniem dodatnim, a średnie ciśnienie niższe od ciśnienia atmosferycznego nazywane jest ciśnieniem ujemnym. Ciśnienie dzieli się na ciśnienie bezwzględne i ciśnienie manometryczne zgodnie z różnymi normami ciśnienia. Ciśnienie bezwzględne odnosi się do ciśnienia obliczonego od punktu początkowego, gdy w pojemniku nie ma żadnego ciśnienia, zapisywanego jako P; podczas gdy ciśnienie manometryczne odnosi się do ciśnienia obliczonego od ciśnienia atmosferycznego jako punktu początkowego, zapisywanego jako Pb. Tak więc ciśnienie manometryczne odnosi się do ciśnienia powyżej lub poniżej ciśnienia atmosferycznego. Powyższa zależność ciśnienia jest następująca: ciśnienie bezwzględne Pj = ciśnienie atmosferyczne Pa + ciśnienie manometryczne Pb.
Temperatura:Jest to wielkość fizyczna wyrażająca gorące i zimne temperatury obiektu. Z mikroskopowego punktu widzenia jest to wielkość opisująca intensywność ruchu cieplnego cząsteczek obiektu. Ciepło właściwe obiektu: Ciepło właściwe odnosi się do ciepła pochłoniętego (lub uwolnionego), gdy temperatura jednostki masy substancji wzrasta (lub spada) o 1C.
Para wodna:Kocioł to urządzenie, które wytwarza parę wodną. W warunkach stałego ciśnienia woda jest podgrzewana w kotle, aby wytworzyć parę wodną, która zazwyczaj przechodzi przez następujące trzy etapy.
Etap podgrzewania wody:Woda wprowadzana do kotła o określonej temperaturze jest podgrzewana przy stałym ciśnieniu w kotle. Gdy temperatura wzrośnie do określonej wartości, woda zaczyna wrzeć. Temperatura, w której woda wrze, nazywana jest temperaturą nasycenia, a odpowiadające jej ciśnienie nazywane jest temperaturą nasycenia. ciśnienie nasycenia. Istnieje jednoznaczna odpowiedniość między temperaturą nasycenia a ciśnieniem nasycenia, tzn. jedna temperatura nasycenia odpowiada jednemu ciśnieniu nasycenia. Im wyższa temperatura nasycenia, tym wyższe odpowiadające jej ciśnienie nasycenia.
Wytwarzanie pary nasyconej:Gdy woda jest podgrzewana do temperatury nasycenia, jeśli ogrzewanie przy stałym ciśnieniu jest kontynuowane, nasycona woda będzie nadal generować nasyconą parę. Ilość pary będzie wzrastać, a ilość wody będzie się zmniejszać, aż do całkowitego odparowania. Podczas całego tego procesu jej temperatura pozostaje niezmienna.
Ciepło utajone parowania:Ciepło potrzebne do podgrzania 1 kg nasyconej wody pod stałym ciśnieniem, aż do całkowitego odparowania do nasyconej pary wodnej w tej samej temperaturze, lub ciepło uwalniane przez skraplanie tej nasyconej pary wodnej do nasyconej wody w tej samej temperaturze, nazywa się utajonym ciepłem parowania. Utajone ciepło parowania zmienia się wraz ze zmianą ciśnienia nasycenia. Im wyższe ciśnienie nasycenia, tym mniejsze utajone ciepło parowania.
Wytwarzanie pary przegrzanej:Gdy sucha nasycona para jest podgrzewana przy stałym ciśnieniu, temperatura pary wzrasta i przekracza temperaturę nasycenia. Taką parę nazywa się parą przegrzaną.
Powyżej przedstawiono podstawowe parametry i terminologię dotyczącą kotłów parowych, które mogą okazać się pomocne przy wyborze produktów.
Czas publikacji: 24-11-2023
