P: Jakie są warunki i ograniczenia korzystania z pary błyskawicznej?

A: Para błyskawiczna, znana również jako para wtórna, tradycyjnie odnosi się do pary powstającej, gdy skropliny wypływają z otworu wylotowego kondensatu oraz gdy skropliny są odprowadzane z syfonu.
Para błyskowa zawiera do 50% ciepła w skroplonej wodzie. Zastosowanie wtórnej pary błyskowej może zaoszczędzić dużo energii cieplnej. Jednak należy zwrócić uwagę na następujące warunki podczas stosowania pary wtórnej:
Przede wszystkim ilość skroplonej wody jest wystarczająco duża, a ciśnienie wysokie, aby zapewnić wystarczającą ilość pary wtórnej. Syfony i urządzenia parowe muszą działać prawidłowo w obecności przeciwciśnienia pary wtórnej.
Należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, że w przypadku urządzeń z regulacją temperatury, przy niskim obciążeniu, ciśnienie pary zmniejszy się z powodu działania zaworu regulacyjnego. Jeśli ciśnienie spadnie poniżej ciśnienia pary wtórnej, nie będzie możliwe wytworzenie pary ze skroplonej wody.

Drugim wymogiem jest posiadanie sprzętu do używania niskociśnieniowej pary wtórnej. W idealnym przypadku ilość pary używanej do obciążeń niskociśnieniowych jest równa lub większa od ilości dostępnej pary wtórnej.
Niedostateczną ilość pary można uzupełnić za pomocą urządzenia dekompresyjnego. Jeśli ilość pary wtórnej przekracza wymaganą ilość, nadmiar pary musi zostać odprowadzony przez zawór bezpieczeństwa lub kontrolowany przez zawór przeciwciśnieniowy pary (zawór przelewowy).
Przykład: Wtórna para z ogrzewania pomieszczeń może być wykorzystywana, ale tylko w porach roku, w których wymagane jest ogrzewanie. Systemy odzysku stają się nieskuteczne, gdy ogrzewanie nie jest wymagane.
Dlatego też, kiedy tylko jest to możliwe, najlepszym rozwiązaniem jest uzupełnienie obciążenia procesu parą wtórną z procesu grzewczego – para wtórna z kondensatu grzewczego jest używana do uzupełnienia obciążenia grzewczego. W ten sposób podaż i popyt mogą być zsynchronizowane.
Sprzęt wykorzystujący parę wtórną najlepiej jest umieścić w pobliżu źródła kondensatu wysokociśnieniowego. Rurociągi do transportu pary niskociśnieniowej są nieuchronnie stosunkowo duże, co zwiększa koszty instalacji. Jednocześnie utrata ciepła rur o dużej średnicy jest stosunkowo duża, co zmniejsza wskaźnik wykorzystania pary wtórnej.