01. Para nasycona
Gdy woda jest podgrzewana do wrzenia pod pewnym ciśnieniem, zaczyna parować i stopniowo zamienia się w parę. W tym momencie temperatura pary jest temperaturą nasycenia, która jest nazywana „parą nasyconą”. Idealny stan pary nasyconej odnosi się do relacji jeden do jednego między temperaturą, ciśnieniem i gęstością pary.
02.Para przegrzana
Gdy para nasycona jest nadal podgrzewana, a jej temperatura wzrasta i przekracza temperaturę nasycenia pod tym ciśnieniem, para staje się „parą przegrzaną” o pewnym stopniu przegrzania. W tym momencie ciśnienie, temperatura i gęstość nie mają jednoznacznej odpowiedzi. Jeśli pomiar nadal opiera się na parze nasyconej, błąd będzie większy.
W rzeczywistej produkcji większość użytkowników wybierze elektrownie cieplne do centralnego ogrzewania. Przegrzana para wodna wytwarzana przez elektrownię ma wysoką temperaturę i wysokie ciśnienie. Musi przejść przez system stacji odsuperheating and pressure reduction, aby zamienić przegrzaną parę wodną w parę nasyconą przed jej transportem do Dla użytkowników przegrzana para wodna może uwolnić najbardziej użyteczne ciepło utajone tylko wtedy, gdy zostanie schłodzona do stanu nasyconego.
Po przetransportowaniu przegrzanej pary na dużą odległość, gdy zmieniają się warunki pracy (takie jak temperatura i ciśnienie), gdy stopień przegrzania nie jest wysoki, temperatura spada z powodu utraty ciepła, co pozwala jej przejść ze stanu przegrzanego do stanu nasyconego lub przesyconego, a następnie przekształcić się w parę nasyconą.
Dlaczego przegrzaną parę należy zredukować do pary nasyconej?
1.Przegrzana para musi zostać schłodzona do temperatury nasycenia, zanim będzie mogła uwolnić entalpię parowania. Ciepło uwalniane z przegrzanej pary chłodzonej do temperatury nasycenia jest bardzo małe w porównaniu z entalpią parowania. Jeśli przegrzanie pary jest małe, ta część ciepła jest stosunkowo łatwa do uwolnienia, ale jeśli przegrzanie jest duże, czas chłodzenia będzie stosunkowo długi i tylko niewielka część ciepła może zostać uwolniona w tym czasie. W porównaniu z entalpią parowania nasyconej pary, ciepło uwalniane przez przegrzaną parę po schłodzeniu do temperatury nasycenia jest bardzo małe, co obniży wydajność sprzętu produkcyjnego.
2.W przeciwieństwie do pary nasyconej, temperatura pary przegrzanej nie jest pewna. Para przegrzana musi zostać schłodzona, zanim będzie mogła uwolnić ciepło, podczas gdy para nasycona uwalnia ciepło tylko poprzez zmianę fazy. Gdy gorąca para uwalnia ciepło, w urządzeniu do wymiany ciepła generowana jest temperatura. gradient. Najważniejszą rzeczą w produkcji jest stabilność temperatury pary. Stabilność pary sprzyja kontroli ogrzewania, ponieważ przenoszenie ciepła zależy głównie od różnicy temperatur między parą a temperaturą, a temperatura pary przegrzanej jest trudna do ustabilizowania, co nie sprzyja kontroli ogrzewania.
3.Chociaż temperatura pary przegrzanej pod tym samym ciśnieniem jest zawsze wyższa niż pary nasyconej, jej zdolność przenoszenia ciepła jest znacznie niższa niż pary nasyconej. Dlatego wydajność pary przegrzanej jest znacznie niższa niż pary nasyconej podczas przenoszenia ciepła przy tym samym ciśnieniu.
Dlatego podczas eksploatacji urządzenia zalety przekształcania przegrzanej pary w nasyconą parę poprzez schładzacz przewyższają wady. Jego zalety można podsumować następująco:
Współczynnik przenikania ciepła nasyconej pary wodnej jest wysoki. Podczas procesu kondensacji współczynnik przenikania ciepła jest wyższy niż współczynnik przenikania ciepła przegrzanej pary wodnej poprzez „przegrzanie-przenoszenie ciepła-chłodzenie-nasycenie-kondensację”.
Ze względu na niską temperaturę, para nasycona ma również wiele zalet dla eksploatacji sprzętu. Może oszczędzać parę i jest bardzo korzystna dla zmniejszenia zużycia pary. Generalnie, para nasycona jest używana do wymiany ciepła w produkcji chemicznej.
Czas publikacji: 09-paź-2023