طبق استاندارد EN285، آزمایش تشخیص هوا میتواند برای تأیید حذف موفقیتآمیز هوا انجام شود.
دو روش برای حذف هوا وجود دارد:
روش تخلیه رو به پایین (گرانش) - از آنجا که بخار از هوا سبکتر است، اگر بخار از بالای استریلایزر تزریق شود، هوا در پایین محفظه استریلیزاسیون جمع میشود و میتوان آن را تخلیه کرد.
روش تخلیه اجباری در خلاء، استفاده از پمپ خلاء برای خارج کردن هوای موجود در محفظه استریلیزاسیون قبل از تزریق بخار است. این فرآیند را میتوان چندین بار تکرار کرد تا تا حد امکان هوای بیشتری خارج شود.
اگر بار در یک ماده متخلخل بستهبندی شده باشد یا ساختار دستگاه ممکن است باعث تجمع هوا شود (به عنوان مثال، دستگاههایی با مجاری باریک مانند نی، کانول)، تخلیه محفظه استریلیزاسیون بسیار مهم است و هوای خروجی باید با دقت جابجا شود، زیرا ممکن است حاوی مواد خطرناکی باشد که باید از بین بروند.
گاز تصفیه شده باید قبل از تخلیه به جو، فیلتر شده یا به اندازه کافی گرم شود. هوای خروجی که تصفیه نشده باشد با افزایش میزان بیماریهای بیمارستانی در بیمارستانها مرتبط بوده است (بیماریهای بیمارستانی، بیماریهایی هستند که در محیط بیمارستان رخ میدهند).
۴. تزریق بخار به این معنی است که پس از تزریق بخار تحت فشار مورد نیاز به داخل دستگاه استریل کننده، مدت زمانی طول میکشد تا کل محفظه استریلیزاسیون و بار به دمای استریلیزاسیون برسند. این مدت زمان «زمان تعادل» نامیده میشود.
پس از رسیدن به دمای استریلیزاسیون، کل محفظه استریلیزاسیون برای مدت زمانی مطابق با این دما در یک منطقه دمای استریلیزاسیون نگهداری میشود که به آن زمان نگهداری میگویند. دماهای استریلیزاسیون مختلف با حداقل زمانهای نگهداری مختلف مطابقت دارند.
۵. خنکسازی و حذف بخار به این صورت است که پس از زمان نگهداری، بخار متراکم شده و از طریق تله بخار از محفظه استریلیزاسیون تخلیه میشود. میتوان آب استریل را به داخل محفظه استریلیزاسیون اسپری کرد یا از هوای فشرده برای تسریع خنکسازی استفاده کرد. ممکن است لازم باشد بار تا دمای اتاق خنک شود.
۶. خشک کردن به معنای خلاء کردن محفظه استریلیزاسیون برای تبخیر آب باقی مانده روی سطح بار است. به عنوان یک روش جایگزین، میتوان از یک فن خنک کننده یا هوای فشرده برای خشک کردن بار استفاده کرد.