تولیدکنندگان دیگ بخار گازی توصیه می‌کنند که خط لوله بخار خیلی طولانی نباشد.
دیگ‌های بخار گازسوز باید در جایی نصب شوند که گرما وجود دارد و نصب آنها آسان است.
لوله‌های بخار نباید خیلی بلند باشند.
باید عایق بندی عالی داشته باشد.
لوله باید از محل خروج بخار تا انتها شیب مناسبی داشته باشد.
منبع تغذیه آب مجهز به شیر کنترل است.
برای تخلیه گازهای زائد، دودکش دیگ بخار گازی باید به سمت بیرون امتداد یابد و خروجی آن باید ۱.۵ تا ۲ متر بالاتر از دیگ باشد.
منبع تغذیه دیگ بخار گازی مجهز به سوئیچ کنترل منطبق، فیوز و سیم اتصال زمین محافظ قابل اعتماد، سیم رابط سه فاز چهار سیمه 380 ولت (یا سیم رابط سه فاز پنج سیمه)، منبع تغذیه تک فاز 220 ولت و سیم کشی مطابق با مشخصات جدول مشخصات سیم کشی است.
تمام سیم کشی ها مطابق با مقررات مربوطه انجام می شود.
وقتی کیفیت آب مورد استفاده مطابق با الزامات نباشد، باید از تجهیزات آب نرم شده استفاده شود. استفاده از آب چاه عمیق، مواد معدنی و رسوبات اکیداً ممنوع است، به خصوص در مناطق شنی شمالی و مناطق کوهستانی.
ولتاژ منبع تغذیه دیگ بخار گازی در محدوده 5٪ کنترل می‌شود، در غیر این صورت اثر آن تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.
ولتاژ ۳۸۰ ولت یک منبع تغذیه سه فاز پنج سیمه است و سیم نول را نمی‌توان به درستی وصل کرد. اگر سیم اتصال زمین دیگ بخار گازی مربوط به ایمنی استفاده باشد، باید یک سیم اتصال زمین قابل اعتماد برای این منظور نصب شود.
سیم‌های اتصال زمین باید در نزدیکی هم چیده شوند، عمق آنها باید ≥1.5 متر باشد و اتصالات سیم اتصال زمین باید روی سر شمع اتصال زمین، سینتر شوند. برای جلوگیری از زنگ‌زدگی و رطوبت، اتصالاتی که باید متصل شوند باید 100 میلی‌متر بالاتر از سطح زمین باشند.
مخصوصاً در محل اتصال دو دیوار بیرونی.
برای تخلیه آب، باید در انتهای بالایی و پایینی هر رایزر، شیرهایی نصب شود.
برای سیستم‌هایی با رایزرهای کمتر، این شیر فقط می‌تواند روی منیفولدهای رفت و برگشت زیر حلقه‌ای نصب شود.
رایزر آبرسانی سیستم دو لوله‌ای معمولاً در سمت راست سطح کار قرار می‌گیرد.
وقتی یک شاخه رایزر، شاخه دیگری را قطع می‌کند، مدیران باید از آن شاخه عبور کنند.
علاوه بر رایزرها در راه پله‌ها و اتاق‌های کمکی (مانند توالت، آشپزخانه و غیره)، معمولاً توصیه می‌شود که رایزرها را جداگانه نصب کنید تا از تأثیر بر گرمایش خانه در طول فرآیند تعمیر و نگهداری جلوگیری شود.
لوله اصلی برگشت را می‌توان روی زمین گذاشت.
وقتی قرار دادن لوله برگشت روی زمین مجاز نیست (مثلاً هنگام عبور از در) یا وقتی ارتفاع فاصله کافی نیست، لوله برگشت را در یک ناودان نیم کاناله یا ناودان عبوری قرار دهید.
دو راه برای عبور لوله آب از طریق درب وجود دارد.
پوشش قابل جابجایی باید به صورت دوره‌ای روی شیار قرار داده شود.
همچنین باید پوشش‌های کف قابل جابجایی برای محافظت آسان در حین تعمیرات اساسی تهیه شود.
مدیران آب‌های زیرزمینی همچنین باید به شیب‌ها توجه داشته باشند تا زهکشی تسهیل شود.
زمان ارسال: ۲۸ فوریه ۲۰۲۴
