س: روش‌های گرمایش گلخانه‌ها چیست؟

الف：
روش‌های گرمایش گلخانه‌ای رایج شامل دیگ‌های بخار گازی، دیگ‌های بخار نفتی، دیگ‌های بخار برقی، دیگ‌های بخار متانول و غیره است.

دیگ‌های بخار گازی شامل دیگ‌های آب جوش گازی، دیگ‌های آب گرم گازی، دیگ‌های بخار گازی و غیره می‌شوند.در میان آنها، دیگ‌های آب گرم گازی، دیگ‌های گرمایش گازی و دیگ‌های حمام گازی نیز نامیده می‌شوند. دیگ‌های گازی، همانطور که از نامشان پیداست، به دیگ‌هایی اطلاق می‌شوند که سوخت آنها گاز است. اکثر مردم دیگ‌های گازی را به عنوان تجهیزات دیگ بخار برای بخار، گرمایش و حمام انتخاب می‌کنند. هزینه عملیاتی یک دیگ بخار گازی 2-3 برابر زغال سنگ است و دیگ بخار می‌تواند از CNG (گاز طبیعی فشرده) و ZMG (گاز طبیعی مایع) استفاده کند.

دیگ‌های بخار نفتی شامل دیگ‌های آب گرم نفتی، دیگ‌های آبگرم نفتی، دیگ‌های گرمایش نفتی، دیگ‌های حمام نفتی، دیگ‌های بخار نفتی و غیره می‌شوند.دیگ‌های بخار نفت‌سوز به دیگ‌هایی اطلاق می‌شود که از نفت سبک (مانند گازوئیل، نفت سفید)، نفت سنگین، نفت باقی‌مانده یا نفت خام به عنوان سوخت استفاده می‌کنند. در مقایسه با دیگ‌های بخار گازی و دیگ‌های بخار برقی، دیگ‌های بخار نفت‌سوز از نظر کارکرد اقتصادی‌تر از دیگ‌های بخار برقی و از نظر استفاده راحت‌تر از دیگ‌های بخار گازی هستند. هزینه کارکرد آنها ۳.۵ تا ۴ برابر زغال‌سنگ است. نفت اکنون ارزان است.

دیگ بخار برقی به دیگ گرمایش الکتریکی اشاره دارد.دیگ بخار برقی یک دستگاه انرژی حرارتی است که انرژی الکتریکی را به انرژی حرارتی تبدیل می‌کند و آب را با پارامترهای خاصی به آب گرم یا بخار تبدیل می‌کند. دیگ‌های بخار برقی کوره، دودکش و دودکش ندارند و به فضای ذخیره‌سازی سوخت نیاز ندارند. دیگ بخار برقی کاملاً اتوماتیک، بدون آلودگی، بدون سر و صدا، فضای اشغالی کم، استفاده آسان، ایمن و قابل اعتماد است. این یک دیگ بخار هوشمند سبز و سازگار با محیط زیست است. هزینه تبدیل انرژی الکتریکی 2.8 تا 3.5 برابر زغال سنگ است، اما تلفات گرما هنگام تبدیل برق به انرژی حرارتی بیشتر است.

دیگ بخار متانول نوع جدیدی از دیگ بخار سوخت سبز و سازگار با محیط زیست است، شبیه به دیگ‌های بخار نفتی.این دستگاه از سوخت‌های مبتنی بر الکل مانند متانول به عنوان سوخت برای گرم کردن آب و تبدیل آن به آب داغ یا بخار استفاده می‌کند. سوخت متانول در دمای اتاق مایعی بی‌رنگ، شفاف، سوزان و فرار است. هزینه عملیاتی آن کمتر از دیگ بخار گازسوز، بیشتر از دیگ بخار گازسوز و دو برابر گلوله‌های زیست‌توده است؛ حمل و نقل سوخت محدود و خرید آن دشوار است؛ قابل اشتعال و انفجار است و به راحتی می‌تواند گازهای مضر تولید کند؛ سوخت به راحتی تبخیر می‌شود و ذخیره‌سازی نامناسب آن می‌تواند آسیب بیشتری به کارگران وارد کند. به راحتی باعث نابینایی می‌شود.