آشفتگی بازار ژنراتور بخار

دیگ‌ها بر اساس محیط انتقال حرارت به دیگ‌های بخار، دیگ‌های آب گرم، دیگ‌های حامل حرارت و کوره بلند گرم تقسیم می‌شوند.بویلرهای تنظیم شده توسط "قانون ایمنی تجهیزات ویژه" شامل دیگ های بخار فشار دار، دیگ های آب گرم تحمل فشار و دیگ های حامل حرارت آلی هستند."کاتالوگ تجهیزات ویژه" مقیاس پارامتر دیگ های بخار تحت نظارت "قانون ایمنی تجهیزات ویژه" را مشخص می کند و "مقررات فنی ایمنی بویلر" فرم های نظارتی هر پیوند از دیگ های بخار را در مقیاس نظارت اصلاح می کند.
"مقررات فنی ایمنی بویلر" بویلرها را بر اساس درجه خطر به دیگ های کلاس A، بویلرهای کلاس B، بویلرهای کلاس C و بویلرهای کلاس D تقسیم می کند.دیگهای بخار کلاس D به دیگهای بخار با فشار کاری نامی ≤ 0.8MPa و حجم نرمال سطح آب برنامه ریزی شده ≤ 50L اطلاق می شود.دیگ های بخار کلاس D محدودیت های کمتری در طراحی، ساخت و نظارت و بازرسی ساخت دارند و نیازی به اطلاع رسانی قبل از نصب، نظارت و بازرسی فرآیند نصب و ثبت استفاده ندارند.بنابراین هزینه سرمایه گذاری از ساخت تا بهره برداری کم است.با این حال، عمر مفید دیگهای بخار کلاس D نباید از 8 سال تجاوز کند، تغییرات مجاز نیست و هشدارهای فشار بیش از حد و سطح پایین آب یا دستگاه های حفاظتی اینترلاک باید نصب شوند.

دیگ های بخار با حجم سطح آب نرمال کمتر از 30 لیتر بر اساس قانون تجهیزات ویژه برای نظارت به عنوان دیگ های بخار فشاردار طبقه بندی نمی شوند.

دقیقاً به این دلیل است که خطرات دیگ های بخار کوچک با حجم های مختلف آب متفاوت است و اشکال نظارتی نیز متفاوت است.برخی از تولیدکنندگان از نظارت اجتناب می کنند و نام خود را به تبخیر کننده بخار تغییر می دهند تا از کلمه "دیگ بخار" اجتناب کنند.واحدهای تولیدی جداگانه حجم آب دیگ را به دقت محاسبه نمی کنند و حجم دیگ را در سطح آب نرمال برنامه ریزی شده در نقشه های برنامه ریزی نشان نمی دهند.برخی از واحدهای تولیدی بی پروا حتی به اشتباه حجم دیگ را در سطح آب معمولی برنامه ریزی شده نشان می دهند.حجم پر کردن آب معمولاً 29 لیتر و 49 لیتر است.از طریق آزمایش حجم آب مولدهای بخار 0.1 تن در ساعت بدون گرمایش الکتریکی تولید شده توسط برخی سازندگان، حجم آب در سطوح معمولی آب همگی بیش از 50 لیتر است.این اواپراتورهای بخار با حجم واقعی آب بیش از 50 لیتر نه تنها نیاز به برنامه ریزی، نظارت بر ساخت، نصب، برنامه ها نیز نیاز به نظارت دارند.

اواپراتورهای بخار موجود در بازار که به اشتباه ظرفیت آب کمتر از 30 لیتر را نشان می دهند، بیشتر توسط واحدهایی بدون مجوز ساخت دیگ بخار و یا حتی توسط دپارتمان های تعمیر پرچ و جوش ساخته می شوند.نقشه های این مولدهای بخار مورد تایید قرار نگرفته و ساختار، مقاومت و مواد اولیه مورد تایید کارشناسان قرار نگرفته است.مسلماً این یک محصول کلیشه ای نیست.ظرفیت تبخیر و راندمان حرارتی نشان‌داده‌شده روی برچسب از تجربه ناشی می‌شود، نه آزمایش بهره‌وری انرژی.چگونه یک اواپراتور بخار با عملکرد ایمنی نامشخص می تواند به اندازه یک دیگ بخار مقرون به صرفه باشد؟

یک اواپراتور بخار با حجم آب 30 تا 50 لیتری که به اشتباه علامت گذاری شده است، یک دیگ بخار کلاس D است.هدف کاهش محدودیت ها، کاهش هزینه ها و افزایش سهم بازار است.

اواپراتورهای بخار با حجم پر کردن آب علامت گذاری نادرست از نظارت یا محدودیت جلوگیری می کنند و عملکرد ایمنی آنها بسیار کاهش می یابد.بیشتر واحدهایی که از ژنراتورهای بخار استفاده می‌کنند، شرکت‌های کوچکی هستند که توانایی مدیریت عملیات پایینی دارند و خطرات احتمالی آن بسیار زیاد است.

واحد تولیدی برخلاف "قانون کیفیت" و "قانون تجهیزات ویژه" به اشتباه حجم پر شدن آب را علامت گذاری کرده است.واحد توزیع بر خلاف "قانون تجهیزات ویژه" استانداردهای بازرسی تجهیزات ویژه، پذیرش و ثبت فروش را ایجاد نکرده است.واحد کاربری از تولید غیرقانونی، بدون نظارت و بازرسی استفاده می‌کرده و دیگ‌های ثبت شده، ناقض «قانون تجهیزات ویژه» هستند و استفاده از دیگ‌های تولید شده توسط واحدهای غیرمجاز، به‌عنوان دیگ‌های بدون فشار برای استفاده تحت فشار طبقه‌بندی می‌شود و ناقض «قانون تجهیزات ویژه» است. .

اواپراتور بخار در واقع یک دیگ بخار است.فقط مسئله شکل و اندازه است.وقتی ظرفیت آب به حد معینی برسد، خطر افزایش می یابد و جان و مال مردم به خطر می افتد.