Wymagania i środki ostrożności dotyczące zasilania kotła w wodę

Para wodna powstaje w wyniku podgrzewania wody, która jest jedną z podstawowych części kotła parowego. Jednak podczas napełniania kotła wodą istnieją pewne wymagania dotyczące wody i pewne środki ostrożności. Dzisiaj porozmawiajmy o wymaganiach i środkach ostrożności dotyczących zasilania kotła wodą.

Istnieją trzy sposoby napełniania kotła wodą:
1. Uruchom pompę doprowadzającą wodę, aby wstrzyknąć wodę;
2. Wlot wody o ciśnieniu statycznym odgazowywacza;
3. Woda dostaje się do pompy wodnej;

Woda kotłowa spełnia następujące wymagania:
1. Wymagania jakościowe wody: musi spełniać normy dotyczące zaopatrzenia w wodę;
2. Wymagania dotyczące temperatury wody: Temperatura wody zasilającej powinna wynosić od 20℃ do 70℃;
3. Czas ładowania wodą: nie mniej niż 2 godziny latem i nie mniej niż 4 godziny zimą;
4. Prędkość dopływu wody powinna być jednolita i powolna, a temperatura górnej i dolnej ściany bębna powinna być kontrolowana do ≤40°C, a różnica temperatur między temperaturą wody zasilającej a ścianą bębna powinna wynosić ≤40°C;
5. Po sprawdzeniu poziomu wody w bębnie parowym sprawdź działanie elektrycznego wskaźnika poziomu wody w głównej sterowni i porównaj go dokładnie z odczytem dwukolorowego wskaźnika poziomu wody. Poziom wody na dwukolorowym wskaźniku poziomu wody jest wyraźnie widoczny;
6. W zależności od warunków na miejscu lub wymagań kierownika dyżuru: umieścić urządzenie grzewcze w dolnej części kotła.

Powody podania określonego czasu i temperatury wody kotłowej:
Przepisy dotyczące eksploatacji kotła zawierają jasne regulacje dotyczące temperatury i czasu dostarczania wody, biorąc pod uwagę przede wszystkim bezpieczeństwo walczaka parowego.

Gdy zimny piec jest wypełniony wodą, temperatura ściany bębna jest równa temperaturze otaczającego powietrza. Gdy woda zasilająca wchodzi do bębna przez ekonomizer, temperatura wewnętrznej ściany bębna wzrasta szybko, podczas gdy temperatura zewnętrznej ściany wzrasta powoli, ponieważ ciepło jest przenoszone ze ściany wewnętrznej do zewnętrznej. Ponieważ ściana bębna jest grubsza (45~50 mm dla pieca średniociśnieniowego i 90~100 mm dla pieca wysokociśnieniowego), temperatura zewnętrznej ściany wzrasta powoli. Wysoka temperatura na wewnętrznej ścianie bębna będzie miała tendencję do rozszerzania się, podczas gdy niska temperatura na zewnętrznej ścianie zapobiegnie rozszerzaniu się wewnętrznej ściany bębna. Wewnętrzna ściana bębna parowego generuje naprężenia ściskające, podczas gdy zewnętrzna ściana przenosi naprężenia rozciągające, tak że bęben parowy generuje naprężenia cieplne. Wielkość naprężeń cieplnych jest określana przez różnicę temperatur między ścianami wewnętrznymi i zewnętrznymi oraz grubość ściany bębna, a różnica temperatur między ścianami wewnętrznymi i zewnętrznymi jest określana przez temperaturę i prędkość wody zasilającej. Jeśli temperatura wody zasilającej jest wysoka, a prędkość wody zasilającej jest duża, naprężenie cieplne będzie duże; przeciwnie, naprężenie cieplne będzie małe. Jest to dozwolone, o ile naprężenie cieplne nie jest większe od pewnej wartości.

Dlatego temperatura i prędkość dopływu wody muszą być określone, aby zapewnić bezpieczeństwo bębna parowego. W tych samych warunkach, im wyższe ciśnienie w kotle, tym grubsza ścianka bębna i tym większe generowane naprężenie cieplne. Dlatego im wyższe ciśnienie w kotle, tym dłuższy czas dopływu wody.