A: Prawidłowa kontrola ciśnienia pary jest często krytyczna w projektowaniu systemu parowego, ponieważ ciśnienie pary wpływa na jakość pary, temperaturę pary i zdolność do wymiany ciepła pary. Ciśnienie pary wpływa również na odprowadzanie kondensatu i wtórną generację pary.
Dostawcy sprzętu kotłowego, w celu zmniejszenia objętości kotłów i obniżenia kosztów sprzętu kotłowego, zazwyczaj projektują kotły parowe do pracy pod wysokim ciśnieniem.
Gdy kocioł pracuje, rzeczywiste ciśnienie robocze jest często niższe niż projektowane ciśnienie robocze. Chociaż wydajność jest pracą przy niskim ciśnieniu, wydajność kotła zostanie odpowiednio zwiększona. Jednak podczas pracy przy niskim ciśnieniu wydajność zostanie zmniejszona, co spowoduje, że para będzie „nieść wodę”. Przenoszenie pary jest ważnym aspektem wydajności filtracji pary, a tę stratę często trudno wykryć i zmierzyć.
Dlatego kotły zazwyczaj produkują parę pod wysokim ciśnieniem, tj. pracują pod ciśnieniem zbliżonym do ciśnienia projektowego kotła. Gęstość pary wysokociśnieniowej jest wysoka, a pojemność magazynowania gazu w przestrzeni magazynowej pary również wzrośnie.
Gęstość pary wysokociśnieniowej jest wysoka, a ilość pary wysokociśnieniowej przechodzącej przez rurę o tej samej średnicy jest większa niż pary niskociśnieniowej. Dlatego większość systemów dostarczania pary wykorzystuje parę wysokociśnieniową w celu zmniejszenia rozmiaru rurociągu dostarczającego.
Zmniejsza ciśnienie kondensatu w punkcie użytkowania, aby oszczędzać energię. Zmniejszenie ciśnienia obniża temperaturę w rurociągu w dół, zmniejsza straty stacjonarne, a także zmniejsza straty pary błyskowej podczas jej odprowadzania z syfonu do zbiornika zbiorczego kondensatu.
Warto zauważyć, że straty energii spowodowane zanieczyszczeniem ulegają zmniejszeniu, jeśli kondensat jest odprowadzany w sposób ciągły i pod niskim ciśnieniem.
Ponieważ ciśnienie pary i temperatura są ze sobą powiązane, w niektórych procesach grzewczych temperaturę można kontrolować, kontrolując ciśnienie.
Tę aplikację można zobaczyć w sterylizatorach i autoklawach, a ta sama zasada jest używana do kontroli temperatury powierzchni w suszarkach kontaktowych do zastosowań w papierze i tekturze falistej. W przypadku różnych obrotowych suszarek kontaktowych ciśnienie robocze jest ściśle powiązane z prędkością obrotową i mocą grzewczą suszarki.
Kontrola ciśnienia stanowi również podstawę kontroli temperatury wymiennika ciepła.
Przy takim samym obciążeniu cieplnym objętość wymiennika ciepła pracującego z parą niskociśnieniową jest większa niż objętość wymiennika ciepła pracującego z parą wysokociśnieniową. Wymienniki ciepła niskociśnieniowe są tańsze niż wymienniki ciepła wysokociśnieniowe ze względu na niskie wymagania projektowe.
Struktura warsztatu określa, że każdy element wyposażenia ma swoje maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (MAWP). Jeśli to ciśnienie jest niższe niż maksymalne możliwe ciśnienie dostarczanej pary, para musi zostać zdekompresowana, aby zapewnić, że ciśnienie w układzie poniżej nie przekroczy maksymalnego bezpiecznego ciśnienia roboczego.
Wiele urządzeń wymaga użycia pary o różnym ciśnieniu. Specyficzny system zamienia wysokociśnieniową skroploną wodę w niskociśnieniową parę błyskową, aby dostarczyć ją do innych zastosowań w procesie ogrzewania w celu osiągnięcia celów oszczędzania energii.
Gdy ilość wytworzonej pary błyskowej jest niewystarczająca, konieczne jest utrzymanie stabilnego i ciągłego dopływu pary niskociśnieniowej. W tym momencie potrzebny jest zawór redukcyjny ciśnienia, aby sprostać zapotrzebowaniu.
Kontrola ciśnienia pary odzwierciedla się w ogniwach dźwigniowych wytwarzania pary, transportu, dystrybucji, wymiany ciepła, skroplonej wody i pary błyskowej. Sposób dopasowania ciśnienia, ciepła i przepływu układu parowego jest kluczem do projektu układu parowego.
Czas publikacji: 30-05-2023