۳. اتاقهای دیگ بخار، اتاقهای ترانسفورماتور و سایر مکانها باید توسط دیوارهای جداکننده غیرقابل اشتعال با درجه مقاومت در برابر آتش حداقل ۲.۰۰ ساعت و کفها با درجه مقاومت در برابر آتش ۱.۵۰ ساعت از هم جدا شوند. هیچ منفذی نباید در دیوارهای جداکننده و کفها وجود داشته باشد. هنگامی که باید درها و پنجرهها روی دیوار جداکننده باز شوند، باید از درها و پنجرههای ضد حریق با درجه مقاومت در برابر آتش حداقل ۱.۲۰ ساعت استفاده شود.
۴. هنگامی که یک اتاق ذخیره روغن در اتاق دیگ بخار نصب میشود، حجم کل ذخیره آن نباید از ۱.۰۰ متر مکعب تجاوز کند و باید از یک دیوار آتش برای جدا کردن اتاق ذخیره روغن از دیگ بخار استفاده شود. هنگامی که نیاز به باز کردن درب روی دیوار آتش باشد، باید از یک درب ضد حریق کلاس A استفاده شود.
۵. بین اتاقهای ترانسفورماتور و بین اتاقهای ترانسفورماتور و اتاقهای توزیع برق، باید از دیوارهای غیرقابل اشتعال با مقاومت در برابر آتش حداقل ۲ ساعت برای جداسازی استفاده شود.
۶. ترانسفورماتورهای قدرت روغنی، اتاقهای سوئیچ غنی از روغن و اتاقهای خازن ولتاژ بالا باید تجهیزاتی را برای جلوگیری از نفوذ روغن به کار گیرند. در زیر ترانسفورماتور قدرت روغنی، باید از تجهیزات ذخیرهسازی اضطراری روغن که تمام روغن موجود در ترانسفورماتور را ذخیره میکند، استفاده شود.
۷. ظرفیت دیگ بخار باید با مفاد مربوط به استاندارد فنی فعلی «آییننامه طراحی دیگهای بخار» GB50041 مطابقت داشته باشد. ظرفیت کل ترانسفورماتورهای قدرت روغنی نباید بیشتر از ۱۲۶۰ کیلوولتآمپر باشد و ظرفیت یک ترانسفورماتور واحد نباید بیشتر از ۶۳۰ کیلوولتآمپر باشد.
۸. باید از وسایل اعلام حریق و سیستم های اطفاء حریق خودکار غیر از هالون استفاده شود.
۹. اتاقهای دیگ بخار گازی و نفتی باید دارای امکانات کاهش فشار ضد انفجار و سیستمهای تهویه مستقل باشند. در صورت استفاده از گاز به عنوان سوخت، حجم تهویه نباید کمتر از ۶ بار در ساعت و فرکانس تخلیه اضطراری نباید کمتر از ۱۲ بار در ساعت باشد. در صورت استفاده از مازوت به عنوان سوخت، حجم تهویه نباید کمتر از ۳ بار در ساعت و حجم تهویه دارای مشکل نباید کمتر از ۶ بار در ساعت باشد.