Hvernig er ræsihraði katlsins stilltur? Af hverju má ekki auka þrýstinginn of hratt?
Þrýstingsaukningshraði á upphafsstigi ketilsins og á meðan öllu ræsingarferlinu stendur ætti að vera hægur, jafn og stranglega stjórnaður innan tilgreinds bils. Fyrir ræsingarferli háþrýstings- og ofurháþrýstingsgufukatla er þrýstingsaukningshraði almennt stýrður á 0,02~0,03 MPa/mín.; fyrir innfluttar innlendar 300 MW einingar ætti þrýstingsaukningshraði ekki að vera meiri en 0,07 MPa/mín. fyrir tengingu við raforkukerfið og ekki meiri en 0,07 MPa/mín. eftir tengingu við raforkukerfið.
Í upphafi upphitunar, þar sem aðeins fáir brennarar eru teknir í notkun, er brennslan veik, ofnloginn er illa fylltur og upphitun uppgufunaryfirborðsins er tiltölulega ójöfn. Hins vegar, þar sem hitastig upphitunaryfirborðsins og ofnveggsins er mjög lágt, er því ekki mikill hiti notaður til að gufa upp ofnvatnið af þeim hita sem losnar við bruna eldsneytisins. Því lægri sem þrýstingurinn er, því meiri er dulda uppgufunarvarminn, þannig að ekki myndast mikill gufa á uppgufunaryfirborðinu. Vatnshringrásin er ekki eðlileg og ekki er hægt að efla upphitun innan frá. Yfirborðið er hitað jafnt. Þannig er auðvelt að valda meiri hitaspennu í uppgufunarbúnaðinum, sérstaklega gufutunnunni. Þess vegna ætti hitastigshækkunin að vera hæg í upphafi þrýstingsaukningarinnar.
Að auki, samkvæmt breytingunni á mettunarhita og þrýstingi vatns og gufu, má sjá að því hærri sem þrýstingurinn er, því minni breytist gildi mettunarhitans með þrýstingnum; því lægri sem þrýstingurinn er, því meiri breytist gildi mettunarhitans með þrýstingnum, sem veldur hitamismun og óhóflegt hitaálag mun eiga sér stað. Til að forðast þetta ástand ætti að lengja tímalengd upphitunarinnar.
Á síðari stigum þrýstingsaukningarinnar, þó að hitastigsmunurinn á milli efri og neðri veggja trommunnar og innri og ytri veggja hafi minnkað verulega, getur þrýstingsaukningshraðinn verið hraðari en á lágþrýstingsstiginu, en vélrænt álag sem stafar af aukinni vinnuþrýstingi er meira, þannig að þrýstingurinn á síðari stigum ætti ekki að fara yfir þann hraða sem tilgreindur er í reglugerðunum.
Af ofangreindu má sjá að ef þrýstihækkunarhraðinn er of mikill við þrýstingshækkunarferlið í katlinum, mun það hafa áhrif á öryggi gufutunnunnar og ýmissa íhluta, þannig að þrýstihækkunarhraðinn má ekki vera of mikill.
Hvaða atriðum ber að huga að þegar tækið byrjar að hitna og þrýsta?
(1) Eftir að ketillinn hefur verið kveiktur í ætti að efla sótblástur loftforhitarans.
(2) Hafið strangt eftirlit með hitastigshækkun og þrýstingshækkunarhraða í samræmi við ræsingarferil einingarinnar og fylgist með því að hitastigsmunurinn á milli efri og neðri tromlunnar og innri og ytri veggja fari ekki yfir 40°C.
(3) Ef endurhitarinn er þurrkyntur verður að hafa strangt eftirlit með hitastigi reyks frá útblæstri ofnsins þannig að það fari ekki yfir leyfilegt hitastig rörveggsins og fylgjast verður náið með yfirhitaranum og veggjum endurhitarrörsins til að koma í veg fyrir ofhitnun.
(4) Fylgist náið með vatnsborði tromlunnar og opnið endurrásarloka hagkerfisins þegar vatnsflæðið stöðvast.
(5) Hafðu strangt eftirlit með gæðum gosdrykkja.
(6) Lokið lofthurðinni og tæmingarlokanum á gufukerfinu á réttum tíma.
(7) Fylgist reglulega með eldsneytinu í ofninum og olíubyssunni, styrkið viðhald og stillingu olíubyssunnar og viðhaldið góðri útgufun og brennslu.
(8) Eftir að gufutúrbínan hefur verið hvolfd skal halda gufuhitastiginu yfir 50°C. Hitamunurinn á milli tveggja hliða ofhitaðrar gufu og endurhitaðrar gufu ætti ekki að vera meiri en 20°C. Notið afhitunarvatn varlega til að koma í veg fyrir miklar sveiflur í gufuhita.
(9) Athugið reglulega og skráið útvíkkunarleiðbeiningar hvers hlutar til að koma í veg fyrir stíflur.
(10) Þegar frávik finnast í búnaði sem hafa bein áhrif á eðlilega notkun skal tilkynna gildið, stöðva þrýstingshækkunina og halda áfram þrýstingshækkuninni eftir að gallarnir hafa verið lagfærðir.
Birtingartími: 29. nóvember 2023
